-
1 uzna|ć
pf — uzna|wać impf vt (orzec słuszność, prawidłowość) to recognize, to acknowlegde- uznać czyjeś argumenty to accept sb’s reasoning- uznać kogoś za niewinnego to find sb innocent- uznać swój błąd to admit one’s mistake- nie uznawać konwenansów to disregard convention- uznała, że musi się z nim rozstać she recognized that she had to leave him- uznać, że wszystko jest w porządku to take sb to be sth- uznała go za nauczyciela she (mis)took him for a teacher- □ uznać dziecko za swoje a. własne Prawo to acknowledge a child (as one’s own), to admit paternityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzna|ć
См. также в других словарях:
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego
Canossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… … Słownik frazeologiczny
Kanossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
